Dit weekend stond mijn eerste echte tripje op de planning! Samen met een Duits meisje dat ik ken via AIESEC en dat ook de helft van de week in mijn hostel verblijft, vertrok ik zaterdagochtend naar Nationaal Park Manuel Antonio.
Vrijdagavond waren we uit gegaan en zaterdag ging de wekker weer om 7 uur, dus dat was even doorbijten, maar gelukkig konden we de gemiste uren inhalen tijdens de vier uur durende busreis. Om half negen stonden wij dus op het busstation, om er daar achter te komen dat de bus van 9:00 al vol zat en we dus moesten wachten tot de bus van 10:30. Zaterdag was dus vooral een dag van wachten en zitten en wachten. Gelukkig was de bus een chille touringcar met zachte stoelen en airco en hij vertrok ook nog eens op tijd.
Om 14:30 kwamen we na een prachtige route door het landschap van Costa Rica aan in het dorpje Manuel Antonio. Gelukkig had Lisa vanuit het raam ons hostel al gezien, dus toen de bus 100 meter later weer random ergens stopte, stapten wij snel uit. Het hostel hadden we geboekt vanwege het waanzinnige uitzicht, en we werden zeker niet teleurgesteld. Qua hygiëne kon er nog wel wat verbeterd worden (denk aan een dode kakkerlak in een keukenkastje) maar voor €11 mag je ook niet te kieskeurig zijn.
Eenmaal aangekomen, wilden we eigenlijk direct naar het strand. Van de jongen van de receptie hadden we tips gekregen over welk strand mooi was en hoe je daar moest komen. Volgens Maps was dit alleen meer dan een halfuur lopen, en aangezien het bloedheet was en stoepen soms niet aanwezig zijn in Costa Rica, wilden we een Uber bestellen. Dit was alleen lastiger dan gedacht, want blijkbaar zijn die niet zo actief in Manuel Antonio als in San Jose. Een chauffeur bleef maar sturen dat hij gearriveerd was, maar we zagen hem nergens, en verder was er geen enkele rit in de buurt beschikbaar. Een beetje teleurgesteld zijn we toen maar gewoon het stadje ingelopen om te zien wat daar allemaal te beleven was.
Manuel Antonio (het stadje) is niet echt groot, en er zitten voornamelijk hotels, resorts, restaurants en souvenirshops. Uiteindelijk raakten we aan de praat met een Tico van een pizzarestaurant die ons het café ernaast aanbeval voor het fenomenale uitzicht over het nationale park. Hij had niks te veel gezegd, het uitzicht was inderdaad geweldig. We bestelden een iced latte en genoten. We zagen zelfs nog twee macaws (denken we tenminste), wat hele grote rode papegaaien zijn.
Na de iced lattes liepen we eigenlijk direct door naar het volgende restaurant voor het avondeten. We wisten dat de zonsondergang rond 17:30 zou zijn, dus zochten we een restaurant met uitzicht op zee en bestelden we maar gelijk eten en een cocktail. Terwijl ik genoot van een burger met blauwe kaas, ui en bacon, zagen we de feloranje zon in zee zakken. Toen er ook nog een jongen live muziek kwam spelen, was de avond helemaal compleet.
Eenmaal terug bij het hostel heb ik nog een tijd in de hangmat gelegen op het terras, terwijl het buiten regende, want het was veel te heet om te slapen. De volgende ochtend ging de wekker wel weer om 6:00, want we wilden zo vroeg mogelijk bij het nationaal park zijn. Ik had gelezen dat het heel druk kan worden, en dat ze maar een beperkt aantal mensen binnenlaten op hetzelfde moment, dus wilden we er vroeg zijn. Zo konden we ook zo lang mogelijk genieten van het park, voor we diezelfde avond weer terug moesten naar San Jose.
Om 6:30 zaten we dus aan het ontbijt, en om 7:30 stonden we in het park. Zelfs om 7:30 was het al behoorlijk druk, dus gingen wij direct van het hoofdpad af, en volgden we de route naar de waterval. De route was behoorlijk lang, en de waterval een beetje tegenvallend, omdat het het droge seizoen is. Toch was het pad al prachtig, dwars door de jungle met allerlei geluiden van vogels om je heen. We kwamen hier ook een stuk minder groepen met gids tegen, wat erg fijn was want anders werden de paden behoorlijk krap als je elkaar wilde passeren. Onderweg zagen we zelfs apen door de bomen slingeren, en hoorden we ze brullen.
Na de route naar de waterval vervolgden we onze weg richting het strand. Eindelijk konden we zwemmen, waar ik ook al aan toe was omdat het al zo heet was dat het leek alsof ik al had gezwommen door al het zweet. Het strand was zó mooi; hagelwit met palmbomen en de zee was azuurblauw. Ik werd direct verliefd en ben ongeveer de zee ingerend. Na de afkoeling (hoewel de zee behoorlijk warm was), zijn we verhuisd naar een plek verderop waar het nog een stuk rustiger was. Hier hebben we zo'n drie uur heerlijk gelegen, met af en toe een verkoelende duik in zee als afwisseling.
Rond een uur of twaalf besloten we nog een stuk door het park te wandelen, richting een uitkijkpunt. Direct waren we al weer zo bezweet dat we eigenlijk gelijk weer terug wilden naar zee, maar we wilden ook nog wat van de jungle zien. Dit bleek een goede keuze, want op deze route zagen we nog veel meer apen, maar deze keer veel dichterbij. Ze liepen zelfs gewoon over het pad tussen de toeristen door, dus heel wild waren ze niet meer.
Uiteindelijk zijn we langs het strand en het laatste stuk door de jungle weer richting de uitgang gelopen. Rond 13:30 stonden we weer op de bus te wachten die ons naar het hostel zou brengen. Ondanks dat we al waren uitgecheckt, zijn we gewoon teruggegaan om een douche te nemen en al het zweet en zand van ons af te spoelen.
Na even rustig aan te hebben gedaan, namen we de bus naar Quepos om op tijd de tickets voor de laatste bus terug te kunnen kopen. We wilden natuurlijk niet een herhaling van de heenreis en geen kaartjes meer kunnen kopen. Bij het busstation bleek de directe bus naar San Jose dus inderdaad al vol te zitten, maar gelukkig was er nog een bus die via het vliegveld ging. Deze duurde alleen 5 uur, dus dat was jammer, maar gelukkig kregen we nog wel aangewezen stoelen. Er waren namelijk ook mensen die te laat waren voor die tickets. Zij mochten nog wel mee, maar moesten de hele reis staan in het gangpad. Uiteindelijk waren we pas om 21:45 op het busstation in San Jose, en waren we net op tijd terug voor ze het hek van het hostel zouden sluiten (om 22:00).
Het was een super lange dag, maar het was het zeker waard. De combinatie van jungle, dieren en strand vond ik helemaal top. Het was inderdaad behoorlijk druk, maar als je vroeg gaat en geen overpriced gids neemt en van het hoofdpad gaat, dan zijn er nog stukken waar je de jungle helemaal voor jezelf hebt en kunt genieten van een familie apen.
Comments